Czym jest kręcz szyi? Jak radzić sobie ze skrzywieniem układu kostnego?
Kręcz szyi to charakterystyczna przypadłość, która – jeżeli w porę nie podejmiemy odpowiednich kroków – może mieć bardzo poważne konsekwencje dla rozwoju dziecka. Dlatego ważne jest, by jak najwcześniej ją zdiagnozować. Bez obaw, współczesna medycyna wypracowała sobie metody do walki z tym schorzeniem.
Co to jest kręcz szyi?
Kręcz szyi to inaczej jej skrzywienie. Ta choroba najczęściej dotyka dzieci, ale nie omija też dorosłych. Jest ona związana z wadą po jednej stronie ciała mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, co powoduje przymusowe odchylenie szyi w jednym kierunku.
Może być lewo- lub prawostronny. W przypadku prawostronnego, który jest częściej występującą postacią tej przypadłości, szyja zgina się w prawo, natomiast głowa skręcona jest w lewo, ze wzrokiem skierowanym lekko w górę. W konsekwencji mięsień po jednej stronie szyi jest rozciągnięty i bardziej napięty, po drugiej natomiast osłabiony i przykurczony, co sprawia, że tego rodzaju dolegliwość wiąże się z bólem. Boli zarówno głowa jak i szyja, której mięśnie są obrzęknięte. Nie można też normalnie poruszać głową.
Kręcz jest poważną wadą rozwojową, która z czasem poważnie się pogłębia, przez co twarz staje się mniejsza po przykurczonej stronie. Kąty oczu i uszu ulegają obniżeniu, deformuje się układ kostny, co obejmuje nieprawidłowy zgryz, ogólne odkształcenie czaszki i skoliozę w szyjnym odcinku kręgosłupa.
Skąd bierze się kręcz szyi?
Kręcz szyi może być różnego rodzaju: wrodzony albo nabyty. Wrodzony może być pochodzenia kostnego, co często jest skutkiem wad rozwojowych kośćca lub choroby Klippela-Feila, która powoduje niekorzystne zmiany w budowie kręgów. Z kolei wrodzony kręcz pochodzenia mięśniowego z reguły wynika z okołoporodowego urazu szyi. Taki uraz może powstać na przykład z powodu nieprawidłowego ułożenia główki dziecka, gdy jest jeszcze w łonie.
Kręcz może też być nabyty. Przyczyny mogą być różne, na przykład podwichnięcie kostne, nieprawidłowa postawa ciała, uszkodzenie kręgów szyjnych czy nowotwory, jednak zdecydowanie najczęściej kręcz pojawia się w wyniku stanu zapalnego, na przykład migdałków, węzłów chłonnych szyi, szpiku kostnego czy wyrostka sutkowatego. Również reumatyzm i dyskopatia znajdują się w gronie winowajców.
Najczęściej jednak mamy do czynienia z tak zwanym idiopatycznym kręczem szyi. Co to oznacza? Ano tyle, że przyczyna wystąpienia tej przypadłości jest nieznana. A zatem źródło większości przypadków kręczu pozostaje dla medycyny zagadką.
Jak leczy się kręcz szyi?
Przede wszystkim chorobę trzeba poprawnie zdiagnozować, co osiąga się na przykład dzięki elektromiogramowi, mierzącemu aktywność elektryczną w kościach. W ten sposób rozpoznaje się, które dokładnie mięśnie obejmuje to schorzenie.
Podstawą leczenia są ćwiczenia, które mają za zadanie rozciągać mięśnie szyi. Stosuje się masaże, fizykoterapię, ciepłe okłady. Nieraz niezbędny jest usztywniający szyję aparat. Jedną z nowszych metod jest też kinesiotaping – przykleja się plastry, działające rozluźniająco lub wzmacniająco na mięśnie.
Jeżeli chodzi o leczenie farmakologiczne to swoje zastosowanie w kuracji znajdują leki zwiotczające mięśnie i toksyna botulinowa, która wywołuje kilkutygodniowe porażenie mięśni, co pomaga przywrócić właściwe ustawienie głowy. Jako ostateczny środek stosuje się też operacje chirurgiczne, polegające na przecięciu przyczepów mięśni, przedłużeniu mięśni szyi, bądź fuzji patologicznych kręgów.
Moja ciotka leczyła kręcz szyi plastrami kinesiotaping, tak zlecił rehabilitant, nie pomogło.