Jak objawia się niedobór miedzi? Najpopularniejsze źródła miedzi
Dla nikogo nie będzie tajemnicą, że prawidłowe działanie organizmu ludzkiego, a więc wszystkich jego organów, wymaga codziennego dostarczania do organizmu odpowiednich dawek witamin, mikro- oraz makroelementów. Również miedź jest pierwiastkiem, którego nie może zabraknąć w codziennej diecie. Jak objawia się jej niedobór? Skąd można ją czerpać?
Rola miedzi w organizmie
Miedź w ciele człowieka przede wszystkim odpowiada za tworzenie i prawidłową funkcję czerwonych krwinek oraz za metabolizm tłuszczów. Jednak to nie wszystkie jej funkcje. Miedź jest pierwiastkiem, który bierze udział w syntezie hemoglobiny. To ona i żelazo są odpowiedzialne za to, by transportować tlen do każdej komórki ciała. Szczególną rolę odgrywa on w tkance nerwowej. To właśnie miedź jest odpowiedzialna za pracę mózgu – przesyłanie impulsów nerwowych. Bardzo często to niedobory miedzi powodują niedokrwistość.
Miedź jest ważna dla człowieka również z tego względu, że zwiększa odporność organizmu. To ona chroni przed wolnymi rodnikami.
Warto wiedzieć, że miedź zapobiega chorobom serca i układu krążenia. Co więcej, hamuje wzrost bakterii, niszczy je.
Ciekawostką jest to, że miedź jest niezbędna do tworzenia melaniny, a więc pigmentu decydującego o kolorze skóry i włosów. Równocześnie uczestniczy w syntezie ważnych białek, czyli kolagenu i elastyny, które opóźniają starzenie się skóry.
Jak objawia się niedobór miedzi?
Najgroźniejszym skutkiem niedoboru miedzi jest niedokrwistość. Jej przyczyną jest niedobór miedzi, który powoduje zmniejszoną wchłanialność żelaza z układu pokarmowego.
W przypadku niedoboru miedzi często mocno widocznym objawem jest nadpobudliwość ruchowa, a także problemy z zapamiętywaniem oraz skoncentrowaniem się.
Zbyt mała ilość miedzi w organizmie może się uwidaczniać w zaburzeniach oddychania.
Czasami dochodzi do obrzęków na ciele. Niestety objawem niedoboru miedzi może być zwiększona podatność na infekcje oraz zwiększenie kruchości kości, zaburzenia wzrostu.
Mała ilość miedzi w organizmie może być rozpoznana również po braku apetytu, drętwieniu kończyn, uczuciu mrowienia rąk i nóg.
Najpopularniejsze źródła miedzi
Trzeba zaznaczyć, że miedź jest lepiej przyswajana z diety bogatej w białko zwierzęce niż ze sposobu żywienia opartego na białkach roślinnych.
Do głównych źródeł miedzi zalicza się kaszę gryczaną, wątrobę cielęcą, ziarna sezamu, słonecznika, soczewicy, orzechy, pestki dyni, płatki owsiane, pełnoziarniste produkty zbożowe grzyby, drożdże piekarskie, ostrygi, zielone warzywa liściaste, kakao.
Warto wiedzieć, że samo spożywanie produktów bogatych w miedź nie wystarczy. Warto wiedzieć, co dodać, by poprawić jej wchłanianie. Okazuje się, że w przypadku miedzi przyswajanie poprawiają węglowodany oraz witamina C.
A co hamuje wchłanianie miedzi? Przede wszystkim żelazo, fosfor, cynk i wapń, związki siarki i błonnik pokarmowy. Gorsze przyswajanie miedzi to też konsekwencja jedzenia białka mleka, jaj i warzyw kapustowatych.
