Ekstrawertyk – kto to? Jakie cechy ma osoba ekstrawertyczna?

Zastanawiasz się, kogo określa się mianem ekstrawertyka? Jakimi cechami musi charakteryzować się taka osoba? Jak ją rozpoznać ? Skąd w ogóle wzięło się takie określenie?

• Ekstrawertyk – skąd to określenie?
• Jakie cechy ma osoba ekstrawertyczna?
• Jak rozpoznać ekstrawertyka?

Ekstrawertyk – skąd to określenie?

Okazuje się, że tak powszechnie stosowane określenie zostało wprowadzone do psychologii przez Carla Gustava Junga w pracy pt. „Typy psychologiczne”, która powstała już w 1921 roku. Swoją nazwę zawdzięcza połączeniu łacińskich słów extra – „zewnątrz” i vertere – „zwracać się”. Wszystko dlatego, że w psychologii „ekstrawersja” oznacza cechę osobowości polegającą na tendencji do kierowania swojej percepcji i działań ku otoczeniu.

Jakie cechy ma osoba ekstrawertyczna?

Bardzo łatwo jest scharakteryzować ekstrawertyka. To osoba, która jest wesoła, bardzo energiczna, często także beztroska. Przede wszystkim jest otwarta, sympatyczna i tolerancyjna, dlatego jest towarzyska, chętnie pomaga innym i interesuje się bliźnimi. Nie ma problemów ze współpracą w grupie, ma łatwość adaptacji w nowych okolicznościach, jest przedsiębiorcza. Ekstrawertyk lubi zabawę, ceni sobie działanie, jest zdecydowany, bezpośredni, ale i bardzo ekspresywny oraz wykazujący się entuzjazmem.

Jak rozpoznać ekstrawertyka?

Chociaż zestaw cech osoby ekstrawertycznej jest dość pokaźny, to niekoniecznie ułatwia rozpoznanie. Właśnie dlatego zdecydowanie łatwiej jest rozpoznać taką osobę, gdy wie się nie tylko, jaka jest, ale i jak się zachowuje w różnych sytuacjach.

Przede wszystkim ekstrawertyka rozpozna się po tym, że mówi dużo, szybko i głośno. Zdarza się, że traci główny wątek wypowiedzi. To, co ważne – ekstrawertyk podczas rozmowy patrzy prosto w oczy, silnie gestykuluje, zatraca się całkowicie. Warto jednak zaznaczyć, że ma problem ze słuchaniem. O ile ekstrawertycy lubią dużo mówić i bez trudności uzewnętrzniają się przed innymi ludźmi, to jednak w sytuacji, gdy muszą kogoś wysłuchać, robi się kłopot.

Takie osoby nie mają problemów z odnajdywaniem się w grupie, łatwo nawiązują znajomości, mają wielu znajomych, choć niekoniecznie łączą ich z nimi mocne więzi. Co więcej, osoby ekstrawertyczne brylują w towarzystwie, są przywódcami.

Ekstrawertyków można rozpoznać również po tym, że nie zawsze są w stanie kontrolować swoje zachowanie. Zwłaszcza w sytuacjach nagłych, nerwowych mogą wpadać w histerię. Są to osoby, które często najpierw działają/mówią, a dopiero po zrobieniu lub powiedzeniu czegoś zaczynają myśleć, czy było to właściwe.

Ekstrawertycy czerpią energię z możliwości pracy z ludźmi oraz z szybkiego i aktywnego tempa życia, właśnie dlatego preferują aktywność fizyczną i tzw. aktywny wypoczynek. Nie czują się dobrze, gdy odpoczynek za bardzo się wydłuża.

Warto zaznaczyć, że bywa tak, że ekstrawertyk traci swoją energię i optymizm. Zaczyna się u niego pojawiać stan smutku i przemęczenia. Najczęściej jest to w sytuacji, gdy napiętrzą mu się sprawy, do których załatwienia uprzednio się zobowiązał.

Okazuje się, że częściej kryzys wieku średniego dopada właśnie mężczyzn-ekstrawertyków. To osoby, które dużo od siebie wymagają, a ich organizm nie zawsze jest w stanie sprostać tym oczekiwaniom.